Prabhupada: … Prahlad-caritra, Hiranyakaçipu-vadha’yı canlandıran gençler. Bugün Lord Nrsimhadeva’nın göründüğü gündür. Bu güne Nrsimha-caturdasi denir. Bu yüzden bu kadar kısa zaman içinde bu çocukların böyle güzel bir şekilde oyunu öğrendiklerine çok memnun oldum ve özellikle Mr. Hiranyakaçipu’ya teşekkür etmeliyim. (alkış) (gülüşmeler) Mr. Hiranyakaçipu kendi kısmını çok güzel oynadı.Böylece bu tanrıtanımaz ile tanrıya inanan arasında ki çok öğretici bir mücadeledir. Prahlad Maharaja’nın bu hikayesi ebediyen gerçektir. Tanrıtanımaz ile tanrıya inanan arasında her zaman bir mücadele vardır. Bir kişi Tanrı bilinçli, Krişna bilinçli hale gelirse bu yüzden bir sürü düşman edinecektir. Çünkü dünya iblislerle doludur. Krişna’nın adanmışını bir kenara bırakın, Krişna bile kendisi şahsen geldiği zaman bir sürü iblisi öldürmeye mecbur kaldı.
Krişna’nın öz dayısı, son derece yakını olan, annesinin erkek kardeşi vardı. Yine de Krişna’yı öldürmek istiyordu. Devaki’den dünyaya gelen her oğulu doğar doğmaz derdal öldürdü çünkü hangisinin Krişna olacağını bilmiyordu. Kehanet, kız kardeşinin sekizinci çocuğunun Kamsa’yı öldüreceğiydi. Bu yüzden Kamsa tüm çocukları öldürmeye başladı. En sonunda Krişna geldi. Ama Krişna’yı öldüremedi. Kendisi Krişna tarafından öldürüldü.
Demek ki kimse Tanrı’yı öldüremez. İblisler, tanrısız toplumlar sadece Tanrı’yı öldürmek istiyor. Ama aslında, Tanrı asla öldürülmez ama iblisin kendisi Tanrı tarafından öldürülür.Doğanın kanunu budur. Bu Prahlad Maharaja’nın yaşamından talimatdır.
Bunu Bhagavad-gita’da belirtildiği gibi anlayabiliriz, mrtyuù sarva- haraç caham [Bg. 10.34] Bhagavad-gita’da denir ki “Ben aynı zamanda sahip olduğunuz ne varsa, herşeyi çekip alan biçimde ki ölümüm.” Biz maddi şeylere, maddi kazançlara sahip olmaktan çok gurur duyuyoruz ancak Krişna geldiği zaman…
Tıpkı Maharaja gibi, Prahlad Maharaja Hiranyakaçipu’yu gördü. Babası da Nrsimhadeva’yı gördü. Hiranyakaçipu çok zeki materyalistler, bilimadamları kadar zekiydi. Zekice bir sürü şey icat ediyorlar. Fikir ne? “ Biz sonsuza dek yaşayacağız ve duyusal tatminden çok, daha da çok zevk alacağız” fikridir. Buna uygarlığın ateist gelişimi denir. Öyleyse Hiranyakaçipu bu materialist insana tipik bir örnek. Ve Prahlad Maharaja, prakrñöa-rüpena ahlada. Ahlada aşkın saadet anlamına gelir. Ananda-cinmaya-rasa- pratibhavitabhiù. Canlı varlıkların gerçek kimliği Prahlad, mutluluk dolu olma halidir. Ancak maddi birliktelikten ötürü bizler sefil bir yaşam koşulu içindeyiz. Öyleyse… (yan tarafa:) Bu çocukları susturun.
Böylece Hiranyakaçipu ölümsüz olmak istedi ve kefaretler, şiddetli kefaretler altına girdi, öyle fazla ki tüm evren ürpermeye başladı. Öyle ki Brahma, Lord Brahma “Ne istiyorsun?” diye onu yatıştırmak için gelmeye mecbur kaldı. Yani o ölümsüz olmak istedi. Lord Brahma dedi ki “ Çok uzun bir yaşam sürem olduğu halde…” Brahmaji’nin yaşam süresi Bhagavad-gita’da belirtilir, sahasra-yuga-paryantam arhad yad brahmano viduù [Bg. 8.17]. Sahasra-yuga, yugaların bir grubun—Satya, Treta, Dvapara, Kali— bir grubu, yaklaşık kırküç bin yılda denk gelir. Öyle ki milyonlarca trilyon yıl yaşayan Brahma— yine de ölmeye mecbur. Janma-mrtyu-jara- vyadhi-duùkha-doñanu-darçanam [Bg. 13.9]. Bu maddi dünyada nereye giderseniz gidin, ister Brahmaloka’da ister Patala-loka’da olsun ölmeye mecbursunuz. Sorun bu. Krişna Bhagavad- gita’da, “Gerçek sorun janma-mrtyu-jara-vyadhi, doğum, ölüm, yaşlılık ve hastalıktır.” der. Sadece denemeye çalışın… Yani Hiranyakaçipu bunları maddi bir yoldan çözmeye çalıştı ama bu mümkün değildir. Daha sonra negatif bir şekilde “ Ölmemeyi” istedi.
Onun ebedi hizmetkarı, Krişna’nın alçakgönüllü bir hizmetkarı olarak kalır. Bu yüzden hiç tehlikesi yoktur. Tehlikesi olsa bile, kurtulacaktır. Krişna Bhagavad-gita’da, kaunteya pratijanihi na me bhaktaù pranaçyati [Bg. 9.31] der. Kaunteya pratijanihi : “Arjuna, her kim Benim nilüfer ayağıma sığınırsa, adanmış olursa, onun asla mağlup olmayacağını tüm dünyaya ilan edebilirsin.” Aham tvam sarva-papebhyo mokñayiñyami ma çucaù [Bg. 18.66]. Dolayısıyla bunlar teminatlardır. Ama Hiranyakaçipu gibi tanrıtanımaz insan sınıfı bunu anlayamaz. Bu kusurdur. Onlar her zaman Tanrı’ya meydan okur. Baba ile oğul arasındaki uyuşmazlık, oğlunun Tanrı’ya, Krişna’ya inanan olması ve babanın olmamasıydı. Bu nedenle, en sonunda baba Tanrı’n ne olduğunu, Tanrı’nın ölüm formunda gördü. O anda onu kurtaramadı. Demek ki tanrıya inanan ile tanrıtanımaz arasındaki fark bu. Tanrıtanımaz her zaman meydan okur, “ Tanrı nerede? Bana gösterebilir misiniz?” Peki, göreceksiniz. Şimdi değil. Hemen tüm günahkar etkinliklerinizin olgunlaştığı anda, ölüm geleceği zaman O’nu göreceksiniz. Bu devam ediyor.
Dolayısıyla bu çok öğretici bir ders, Prahlad Maharaja. Şimdi geç oluyor. Yoksa size Çri Prahlad Maharaja tarafından okunmuş dizelerin bazılarını okurdum. Prahlad Maharaja bizim gurularımızdan biridir. Oniki guru ya da mahajana vardır,
svayambhur naradaù çambhuù
kaumaraù kapilo manuù
prahlado janako bhiñmo
balir vaiyasakhir vayam
[SB 6.3.20]
Aslında eğer ruhsal yaşamda ilerleme kaydetmek istiyorsak, mahajanaları, önemli kişilikleri takip etmeliyiz. Onlardan çastralarda bahsedilir. Babasız ve annesiz tezahür ederler. Bu yüzden onun adı Svayambhu’dur. Narada. Narada Muni de mahajanalardan biridir. Ve Çambhu, Lord Çiva. Kapila, Kapiladeva, Devahüti’nin oğlu. Svayambhur naradaù çambhuù kapilo manuù [SB 6.3.20]. Ve Prahlad Maharaja. Prahlad Maharaja bizim guru zincirindeki gurumuzdur. Yani mahajano yena gataù sa panthaù [Cc. Madhya 17.186]. Dharmasya tattvam nihitam guhayam mahajano yena gataù sa panthaù. Biz din yolunun ne olduğunu tebeşirle çizemeyiz. Öğrenmesi çok zor çünkü bir çok farklı yazın var ve bir çok filozof var. Nasau munir yasya matam na bhinnam. Her bir filozofun farklı görüşü var. Öyleyse dini yönde gerçek yola nasıl çıkmalı? Bu çastralarda şöyle öğütlenir, mahajano yena gataù sa panthaù [Cc. Madhya 17.186]. Önemli kişiliklerin ayakizlerini takip etmek zorundasınız. Ve Prahlad Maharaja onlardan biri. Prahlad Maharaja bir iblisin ailesinde doğdu. Babası bir iblisti. Prahlad Maharaja babasınına Asura-varya “ iblislerin en iyisi” diye hitap ederdi. Gördünüz… O oğlunu, “ Benim sevgili oğlum, şöyle yap, böyle yap. En iyi öğrendiğin şey ne söyle bana.” diye okşardı. Dolayısıyla Prahlad Maharaja, tat sadhu manye ’sura-varya dehinam derdi. O asla “ Benim sevgili babacım” demedi. “ Benim sevgili iblislerin en iyisi.” Tat sadhu manye. “Bence bu çok güzel.” Nedir o? Hitvatma- patam grham andha-kupam vanam gato yad dharim açrayeta [SB 7.5.5]. “ Bu dünyevi yaşamın, maddi yaşamın tıpkı karanlık bir kuyu gibi kendini-öldürücü olması. Öyleyse kişi ondan vazgeçmeli ve ormana gidip Krişna’ya sığınmalı. En iyi yaşam şekli bu.” Dolayısıyla babası çok sinirlendi. Demek ki tanrıtanımaz ile tanrıya inanan asla anlaşmayacaktır. Ama tanrıya inanan asla da tanrıtanımaza boyun eğmeyecektir. İlke bu. Prahlad Maharaja babası tarafından bir sürü sıkıntıya sokuldu ama o asla ‘om namo bhagavate vasudevaya namaù’ yı zikretmeyi unutmadı. Asla unutmadı.
Öleyse bu hikayeden dersler çıkarmalıyız ki en tehlikeli durumda bile Krişna’yı unutmamalıyız. Krişna bizi kurtaracaktır. Bhagavad-gita’da denir ki,
yam labdhva caparam labham
manyate nadhikam tataù
yasmin sthite gurunapi
duùkhena na vicalyate
Krişna bilinci öyle güzel ki eğer kişi Krişna bilincine ulaşırsa, yam labdhva caparam labham, aparam labham, hiçbir fayda ya da kazanç asla göz önünde bulundurulmaz.. Bu öylesine güzel ki. Biz bunu, şunu, bunu, şunu, bunu, şunu ve bir sürü şeyi elde etmenin özlemini çekiyoruz. Dehi, dehi, dehi, dehi. Ama Krşna bilincine ulaşır ulaşmaz, tatmin olacaksınız. Dhruva Maharaja’nın dediği gibi, svamin krtartho ’smi varam na yace [Cc. Madhya 22.42]. Tıpkı Prahlad Maharaja gibi. Ona tüm kutsama sunulmuştu: “ Sevgili Prahlad’ım, ne istersen isteyebilirsin.” O asla birşey istemedi. Ama o çok nazikti. Bu ailede ki bir Vaişnava oğul örneği. Babası tarafından bir sürü sıkıntı verilmesine rağmen, yine de, Narasimhadeva’ya yalvardı, “Lordum, babam bir çok kabahat işledi. Lütfen onu kurtar.” O kendisi için hiçbir şey istmedi. Böylelikle Narahari, Nrsimhadeva hemen dedi ki, “ Baban ne kelime? Senin babanın babası, onun babası, ondört kuşak — hepsi kurtuldu çünkü senin gibi bir oğul bu aile içinde.” Demek ki yararı budur. Bir oğul saf bir Vaişnava, adanmış olursa, ondört kuşağıda kurtarabilir. Bu özel bir imtiyazdır çünkü belli bir ailede doğar. Öyleyse aileye, ulusa maddi olarak verebileceğimiz hizmet ne ki? Adanmışlar olursak ulusa, aileye, insanlığa en iyi hizmeti verebiliriz. Felsefe budur. Dolayısıyla bizim Krişna bilinci hareketimiz “Krişna bilincine başlayın; hayatınız mükemmel olacak.” felsefesini öğütlüyor. Ve metot çok basit olabilir, gizlilik yok. Tıpkı bu akşam üzeri bir çocukla konuşuyor olmam gibi. Bir mantrası vardı, çok gizli. Lakin biz gizli mantra olmasın diyoruz.Bizim mantramız, Hare Krişna herkese açık. Niye gizli olsun ki? Hare Krişna mantrasını zikretmekle Tanrı’ya, Tanrı’nın Yüce Şahsiyeti’ne yaklaşacaksak neden gizli kalsın ki? Çastra asla mantranın gizli olabileceğini söylemez.
harer nama harer nama harer namaiva kevalam
kalau nasty eva nasty eva nasty eva gatir anyatha
[Cc. Adi 17.21]
Bu Kali çağında… Kali çekişme çağı, münakaşa, anlaşmazlık çağı anlamına gelir. Dolayısıyla bu çağda felsefi ve diğer metotlarla doğru yargıya varmak çok zordur.Bu nedenle çastralarda açıkça ilan edilir,
harer nama harer nama harer namaiva kevalam
kalau nasty eva nasty eva nasty eva gatir anyatha
[Cc. Adi 17.21]
Üç kez. Üç kez demek yajïa-dana-tapaù-kriya demektir. Bir çok diğer şey vardır: meditasyon, adaklar, tapınakta ibadet. Öleyse bu çağda tüm bu şeylerin gerçekleştirilmesi mümkün değil ancak bir çocuk bile Hare Krişna maha-mantrasını zikredebilir. O burada kanıtlanır. Ne zaman Hare Krişna maha-mantrası varsa, bir çocuk bile katılabilir, yaşlı bir adam katılabilir. Öyleyse bu Tanrı farkındalığı için tek metottur. Hiçbir masraf yok ama kazanç çok çok büyük. Çri Prahlad Maharaja’nın öğretisi buydu ve biz onun ayakizlerini takip ediyoruz. Bu ilkeye bağlı kalalım, mahajano yena gataù sa panthaù [Cc. Madhya 17.186] ve böylelikle Krişna bilincinde daha da çok ileri olalım.
svayambhur naradaù çambhuù
kaumaraù kapilo manuù
prahlado janako bhiñmo
balir vaiyasakhir vayam
[SB 6.3.20]
Aslında eğer ruhsal yaşamda ilerleme kaydetmek istiyorsak, mahajanaları, önemli kişilikleri takip etmeliyiz. Onlardan çastralarda bahsedilir. Babasız ve annesiz tezahür ederler. Bu yüzden onun adı Svayambhu’dur. Narada. Narada Muni de mahajanalardan biridir. Ve Çambhu, Lord Çiva. Kapila, Kapiladeva, Devahüti’nin oğlu. Svayambhur naradaù çambhuù kapilo manuù [SB 6.3.20]. Ve Prahlad Maharaja. Prahlad Maharaja bizim guru zincirindeki gurumuzdur. Yani mahajano yena gataù sa panthaù [Cc. Madhya 17.186]. Dharmasya tattvam nihitam guhayam mahajano yena gataù sa panthaù. Biz din yolunun ne olduğunu tebeşirle çizemeyiz. Öğrenmesi çok zor çünkü bir çok farklı yazın var ve bir çok filozof var. Nasau munir yasya matam na bhinnam. Her bir filozofun farklı görüşü var. Öyleyse dini yönde gerçek yola nasıl çıkmalı? Bu çastralarda şöyle öğütlenir, mahajano yena gataù sa panthaù [Cc. Madhya 17.186]. Önemli kişiliklerin ayakizlerini takip etmek zorundasınız. Ve Prahlad Maharaja onlardan biri. Prahlad Maharaja bir iblisin ailesinde doğdu. Babası bir iblisti. Prahlad Maharaja babasınına Asura-varya “ iblislerin en iyisi” diye hitap ederdi. Gördünüz… O oğlunu, “ Benim sevgili oğlum, şöyle yap, böyle yap. En iyi öğrendiğin şey ne söyle bana.” diye okşardı. Dolayısıyla Prahlad Maharaja, tat sadhu manye ’sura-varya dehinam derdi. O asla “ Benim sevgili babacım” demedi. “ Benim sevgili iblislerin en iyisi.” Tat sadhu manye. “Bence bu çok güzel.” Nedir o? Hitvatma- patam grham andha-kupam vanam gato yad dharim açrayeta [SB 7.5.5]. “ Bu dünyevi yaşamın, maddi yaşamın tıpkı karanlık bir kuyu gibi kendini-öldürücü olması. Öyleyse kişi ondan vazgeçmeli ve ormana gidip Krişna’ya sığınmalı. En iyi yaşam şekli bu.” Dolayısıyla babası çok sinirlendi. Demek ki tanrıtanımaz ile tanrıya inanan asla anlaşmayacaktır. Ama tanrıya inanan asla da tanrıtanımaza boyun eğmeyecektir. İlke bu. Prahlad Maharaja babası tarafından bir sürü sıkıntıya sokuldu ama o asla ‘om namo bhagavate vasudevaya namaù’ yı zikretmeyi unutmadı. Asla unutmadı.
Öleyse bu hikayeden dersler çıkarmalıyız ki en tehlikeli durumda bile Krişna’yı unutmamalıyız. Krişna bizi kurtaracaktır. Bhagavad-gita’da denir ki,
yam labdhva caparam labham
manyate nadhikam tataù
yasmin sthite gurunapi
duùkhena na vicalyate
Krişna bilinci öyle güzel ki eğer kişi Krişna bilincine ulaşırsa, yam labdhva caparam labham, aparam labham, hiçbir fayda ya da kazanç asla göz önünde bulundurulmaz.. Bu öylesine güzel ki. Biz bunu, şunu, bunu, şunu, bunu, şunu ve bir sürü şeyi elde etmenin özlemini çekiyoruz. Dehi, dehi, dehi, dehi. Ama Krşna bilincine ulaşır ulaşmaz, tatmin olacaksınız. Dhruva Maharaja’nın dediği gibi, svamin krtartho ’smi varam na yace [Cc. Madhya 22.42]. Tıpkı Prahlad Maharaja gibi. Ona tüm kutsama sunulmuştu: “ Sevgili Prahlad’ım, ne istersen isteyebilirsin.” O asla birşey istemedi. Ama o çok nazikti. Bu ailede ki bir Vaişnava oğul örneği. Babası tarafından bir sürü sıkıntı verilmesine rağmen, yine de, Narasimhadeva’ya yalvardı, “Lordum, babam bir çok kabahat işledi. Lütfen onu kurtar.” O kendisi için hiçbir şey istmedi. Böylelikle Narahari, Nrsimhadeva hemen dedi ki, “ Baban ne kelime? Senin babanın babası, onun babası, ondört kuşak — hepsi kurtuldu çünkü senin gibi bir oğul bu aile içinde.” Demek ki yararı budur. Bir oğul saf bir Vaişnava, adanmış olursa, ondört kuşağıda kurtarabilir. Bu özel bir imtiyazdır çünkü belli bir ailede doğar. Öyleyse aileye, ulusa maddi olarak verebileceğimiz hizmet ne ki? Adanmışlar olursak ulusa, aileye, insanlığa en iyi hizmeti verebiliriz. Felsefe budur. Dolayısıyla bizim Krişna bilinci hareketimiz “Krişna bilincine başlayın; hayatınız mükemmel olacak.” felsefesini öğütlüyor. Ve metot çok basit olabilir, gizlilik yok. Tıpkı bu akşam üzeri bir çocukla konuşuyor olmam gibi. Bir mantrası vardı, çok gizli. Lakin biz gizli mantra olmasın diyoruz.Bizim mantramız, Hare Krişna herkese açık. Niye gizli olsun ki? Hare Krişna mantrasını zikretmekle Tanrı’ya, Tanrı’nın Yüce Şahsiyeti’ne yaklaşacaksak neden gizli kalsın ki? Çastra asla mantranın gizli olabileceğini söylemez.
harer nama harer nama harer namaiva kevalam
kalau nasty eva nasty eva nasty eva gatir anyatha
[Cc. Adi 17.21]
Bu Kali çağında… Kali çekişme çağı, münakaşa, anlaşmazlık çağı anlamına gelir. Dolayısıyla bu çağda felsefi ve diğer metotlarla doğru yargıya varmak çok zordur.Bu nedenle çastralarda açıkça ilan edilir,
harer nama harer nama harer namaiva kevalam
kalau nasty eva nasty eva nasty eva gatir anyatha
[Cc. Adi 17.21]
Üç kez. Üç kez demek yajïa-dana-tapaù-kriya demektir. Bir çok diğer şey vardır: meditasyon, adaklar, tapınakta ibadet. Öleyse bu çağda tüm bu şeylerin gerçekleştirilmesi mümkün değil ancak bir çocuk bile Hare Krişna maha-mantrasını zikredebilir. O burada kanıtlanır. Ne zaman Hare Krişna maha-mantrası varsa, bir çocuk bile katılabilir, yaşlı bir adam katılabilir. Öyleyse bu Tanrı farkındalığı için tek metottur. Hiçbir masraf yok ama kazanç çok çok büyük. Çri Prahlad Maharaja’nın öğretisi buydu ve biz onun ayakizlerini takip ediyoruz. Bu ilkeye bağlı kalalım, mahajano yena gataù sa panthaù [Cc. Madhya 17.186] ve böylelikle Krişna bilincinde daha da çok ileri olalım.
Çok teşekkür ederim.
0 yorum:
Yorum Gönder