NRİŞİMHADEV CATURDASİ - NRSHIMHADEVA CATURDASI

~*~*~*English is below the entry~*~*~*

Hare Krsna! Nrisimhadev gelir ve bir Vaisnava verir verir ve verir… Biz sürekli Prabhupada’yı çiçekler, kurabiyeler, söylevler, kitaplarını, herşeyini verirken görüyoruz. Yukarıda ki resmi de görmenizi istedim. Bana aşağıda ki resimlerden birinde Krsna’nın Nrisimhadev formunu çiçeklerle taçlandıran Prahlad’ı anımsattı.

Bugün Lord Nrsimhadev, Krişna’nın yarı-insan yarı-aslan olarak enkarnasyonunun beliriş yıldönümü. Aşağıda Krsna’nın farklı enkarnasyonlarına ve neden Krsna’nın bu kadar enkarnasyonları olduğuna ve bu enkarnasyonlarına amacına dair bilgi bulacaksınız. Bunun yanında Prabhupada’nın başyapıtı Srimad Bhagavatam’ında aşağıda alıntıladığım Nrisimhadev’in büyük adanmışı, büyük bir Vaisnava Prahlada’nın memnuniyeti için belirişinin özetle tarihi var. Nrisimhadev’in, Prahlad’ın ve Hiranyakaşipu’nun hikayesini okurken, Prabhupada gerçek bir Vaisnava’nın ruh halini Prahlad’ın deneyimi yoluyla anlatarak bize adanmışlık nektarını veriyor. Günlük hayatımızın materyalistik yaşam şekline dair yaygın problemlerimizi vurguluyor. Krsna’nın üzerimizde şefkatini gösterdiği bu günü kutlamalı ve kıymetini bilmeliyiz. Adanmışların koruyucusu Nrisimhadev’in nilüfer ayaklarınına sığınmalı ve en büyük adanmışlarından biri olan Prahlad’ın dualarından ilham almalıyız. Farkındalık kazanmaya ve adanmaya çalışan biz düşmüş ruhlarda bu Krsna adanmışlarının ayak izlerini ve ruh halini takip edelim ve varlığımızın bu hayati amacı ve gerçeğini paylaşmaya çalıştığımız herkese şefkatli olalım. Tüm övgüler ve saygı dolu itaatler öylesine merhametle bize ruhsallığın mutlak, aşkın ve somut bilgisini veren ve kendisi tavrı, hareketleri ve talimatları yoluyla şefkatli bir Vaisnava’nın örneği olan İlahi Lütuf A.C. Bhaktvedanta Swami Prabhupada’ya. Vedalarda belirtildiği gibi Krişna’ya ve Onun saf adanmışlarına sığınma fırsatını kaçırmamalıyız.

HERKESE MUTLU NRİSİMHA CATURDASİLER :)

Hiranyakaşipu’nun ve büyük adanmış-oğlu Prahlada Maharaj’ın tarihi Srimad Bhagavatam’ın Yedinci Kantosunda anlatılır. Hiranyakaşipu maddi başarılarla çok güçlü hale gelmişti ve Brahmaji’nin lütfuyla kendisini ölümsüz olarak düşündü. Brahmaji onu ölümsüzlük takdisiyle ödüllendirmeyi reddetti çünkü onun kendisi ölümsüz bir varlık değildir. Fakat Hiranyakaşipu dolambaçlı bir şekilde Brahmaji’nin takdisini, neredeyse ölümsüz bir varlık olmaya denk şekilde elde etti. Hiranyakaşipu hiçbir insan ya da yarıtanrı veya herhangi bir çeşit silah tarafından ya da ne gece ne de gündüz öldürülemeyeceğinden emindi. Bununla birlikte Lord, Hiranyakaşipu gibi materyalist bir iblisin hayal gücünün ötesinde olan yarı-insan ve yarı-aslan formunu aldı ve böylece, Brahmaji’nin takdisine ayak uydurarak, onu (Hiranyakaşipu’yu) öldürdü. Onu kucağında öldürdü ki böylece ne karada ne suda ne de gökyüzünde öldürülmüş olacaktı. İblis Hirankakaşipu hayal edilebilecek insan silahlarının ötesinde olan Nrisimha’nın tırnaklarıyla parçalandı. Hiranyakaşipu’nun harfi harfine anlamı, tüm materyalist insanların nihai amacı altın ve yumuşak yatak peşinde olan demektir. Tanrı ile hiç ilişkisi olmayan böylesi şeytani kişilerin yavaş yavaş maddi kazanımlarla burnu büyür ve Yüce Lord’un otoritesine meydan okumaya ve Lordun adanmışları olanlara işkence etmeye başlarlar. Prahlada Maharaj Hiranyakaşipu’nun oğlu oluyordu ve oğlan çok büyük bir adanmış olduğu için babası yeteneklerinin el verdiği kadar ona işkence etti. Böylesi uç bir durumda Lord, Nrisimhadev enkarnasyonunu aldı ve sırf yarıtanrıların düşmanını mahvetmet için Hiranyakaşipu iblisini hayalgücünün ötesinde bir biçimde öldürdü. Tanrısız iblislerin materyalist planları daima tümüyle-güçlü Lord tarafından bozulur. SB 2.7.14 açıklama

Nrisimhadev’in büyük adanmışı Prahlada Maharaj’ın tarihi Srimad Bhagavatam’ın yedinci kantosunda anlatılır. Prahlada Maharaj, yalnızca beş yaşında küçük bir çocuk ve sadece Lordun saf bir adanmışı olmakla kocaman babası Hiranyakaşipu’nun kıskançlığının hedefi oldu. İblis babası adanmış oğlunu, Prahlad’ı öldürmek için tüm silahlarını kullandı fakat o Lordu’un lütfuyla babasının tüm tehlikeli hareketlerinden kurtuldu. Ateşe, kaynar yağa atıldı, bir tepenin doruğundan atıldı, bir filin ayakları altına atıldı ve zehir verildi. En sonunda babası kendisi oğlunu öldürmek için bir balta aldı ve böylelikle Nrisimhadev belirdi ve oğlunun önünde hain babayı öldürdü. Dolayısıyla kimse Lordun adanmışını öldüremez. Benzer şekilde, Arjuna da kendisine karşı Bhişma gibi büyük hasımları tarafından tüm tehlikeli silahlar kullanılmasına rağmen Lord tarafından kurtulmuştu. SB 1.15.16 açıklama

Politik idari pozisyonları tutan budala politikacılar doldurdukları geçici pozisyonların maddi yaşamın en yüksek maddi kazanımı olduğunu sanıyorlar ve bu yüzden hayatın son anına kadar bile, Lordun ebedi ikametgahında Onun arkadaşlarından biri olarak özgürlüğe erişmenin yaşamın en yüksek başarısı olduğunu bilmeden bu pozisyonlara takılıp kalıyorlar. İnsan yaşamı bu sona erişmek içindir. Lord Bhagavad Gita’da Tanrılığa, Onun ebedi ikametgahına gitmenin en yüksek başarı olduğuna bizi bir çok kez temin eder.Prahlada Maharaj, Nrisimhadev’e dua ederken dedi ki, “Ey Lordum, ben maddeci yaşam şeklinden çok korkuyorum ve Senin şu an Nrisimhadev olarak dehşetli haşin özelliğinden de az korkmuyor değilim. Bu maddi yaşam şekli değirmen taşı gibi bir şey ve biz onun tarafından eziliyoruz. Yaşamın bu korkunç silkeleyen dalgalarının girdabına düştük ve bu yüzden Lordum, beni Senin hizmetkarlarından biri olarak ebedi ikametgahına geri çağırman için Senin nilüfer ayaklarında dua ediyorum. Bu, bu maddi yaşam şeklinin en uç özgürlüğüdür. Benim maddi yaşam şekline dair çok acı deneyimlerim var. Ben kendi eylemlerimin zoruyla yaşamın hangi canlı türünde doğmuş olmaya mecbur kalmış olursam olayım iki şeyi, yani sevdiğimden ayrılığı ve istenmeyenle karşılaşmayı çok acı verici şekilde yaşadım. Ve bunları etkisizleştirmek için üstlendiğim çareler hastalığın kendisinden daha da tehlikeliydi. Onun için doğum ardına doğum bir noktadan öbür noktaya sürüklendim, ve Sana dua ediyorum ki, bunun için lütfen Bana Senin nilüfer ayaklarında bir sığınak ver.” SB 1.19.20 açıklama

“Ne zaman ve nerede dini uygulamalarda bir düşüş ve dinsizlikte hakim bir yükseliş olursa, Ey Bharata’nın oğlu –o zaman Ben Kendim gelirim.” (Bhagavad Gita 4.7)

Böylece Lord merhametinden ötürü farklı fromlarda belirir. Lord Sri Krişna, düşmüş ruhlara olan merhametinden bu gezegende belirdi; Lord Buda, iblisler tarafından öldürülen zavallı hayvanlara olan merhametinden belirdi; Lord Nrisimhadev, Prahlada Maharaj’a olan merhametinden belirdi. Sonuç şudur ki Lord bu maddi dünya içerisindeki düşmüş ruhlara karşı öylesine merhametlidir ki Kendisi gelir ya da tüm düşmüş ruhları eve, Tanrılığa geri getirmek olan arzusunu yerine getirmeleri için Kendi adanmışlarını ve hizmetkarlarını gönderir.SB 4.22.42

~*~*~*For english please read the rest of the entry~*~*~*

Hare Krsna! Nrisimhadev appears and a Vaisnava gives gives and gives… We constantly see Prabhupada handing flowers, giving cookies, lectures, books and his everything. I wanted you to see the above picture as well. It reminded me the one of the pictures below in which Prahlad is garlanding Nrsimhadeva.

Today is the appearence anniversary of Lord Nrsimhadev, Krsna’s incarnation as half-man and half-lion. Below you will find information about different incarnations of Krsna and why Krsna has so many incarnations and the purpose of those incarnations. Besides there is a brief history of Nrsimhadev’s appearence for the pleasure of His great devotee, a great Vaisnana Prahlada, which I quoted below from Prabhupada’s masterpiece Srimad Bhagavatam. While reading the story of Nrisimhadev, Prahlada and Hiranyakaşipu, Prabhupada is giving us the nectar of devotion by telling the mood of a real Vaisnava by Prahlada’s experience. He is emphasizing the common problems of materialistic way of our daily life. We should celebrate and appreciate this day that Krsna is showing His compassion on us. We should take shelter of the protective of the devotees’ Nrsimhadev’s lotus feet and get inspired from the prayers of one of the highest of devotees Prahlada. We, the fallen souls trying to become self-realized and devoted shall try to follow the foot steps and the mood of these Krsna devotees and become compassionate for everyone whom we should be sharing the vital purpose and the reality of our existence. All glories and our humble obeisances to His Divine Grace A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada who is so mercifully giving us the knowledge of the absolute, transendental and tangible truth of spirituality and he himself being the example of a compassionate Vaisnava through his own mood, actions and instructions. We should’t miss the opportunity to take shelter of Krsna and His pure devotees as stated in the Vedas.

HAPPY NRSIMHA CATURDASİ TO ALL :)

The history of Hiraëyakaçipu and his great devotee-son Prahläda Mahäräja is narrated in the Seventh Canto of Çrémad-Bhägavatam. Hiraëyakaçipu became very powerful by material achievements and thought himself to be immortal by the grace of Brahmäjé. Brahmäjé declined to award him the benediction of immortality because he himself is not an immortal being. But Hiraëyakaçipu derived Brahmäjé’s benediction in a roundabout way, almost equal to becoming an immortal being. Hiraëyakaçipu was sure that he would not be killed by any man or demigod or by any kind of known weapon, nor would he die in day or night. The Lord, however, assumed the incarnation of half-man and half-lion, which was beyond the imagination of a materialistic demon like Hiraëyakaçipu, and thus, keeping pace with the benediction of Brahmäjé, the Lord killed him. He killed him on His lap, so that he was killed neither on the land nor on the water nor in the sky. The demon was pierced by Nåsiàha’s nails, which were beyond the human weapons imaginable by Hiraëyakaçipu. The literal meaning of Hiraëyakaçipu is one who is after gold and soft bedding, the ultimate aim of all materialistic men. Such demonic men, who have no relationship with God, gradually become puffed up by material acquisitions and begin to challenge the authority of the Supreme Lord and torture those who are devotees of the Lord. Prahläda Mahäräja happened to be the son of Hiraëyakaçipu, and because the boy was a great devotee, his father tortured him to the best of his ability. In this extreme situation, the Lord assumed the incarnation of Nåsiàhadeva, and just to finish the enemy of the demigods, the Lord killed Hiraëyakaçipu in a manner beyond the demon’s imagination. Materialistic plans of godless demons are always frustrated by the all-powerful Lord. SB 2.7.14 purport

The history of Prahläda Mahäräja, the great devotee of Nåsiàhadeva, is narrated in the Seventh Canto of Çrémad-Bhägavatam. Prahläda Mahäräja, a small child of only five years, became the object of envy for his great father, Hiraëyakaçipu, only because of his becoming a pure devotee of the Lord. The demon father employed all his weapons to kill the devotee son, Prahläda, but by the grace of the Lord he was saved from all sorts of dangerous actions by his father. He was thrown in a fire, in boiling oil, from the top of a hill, underneath the legs of an elephant, and he was administered poison. At last the father himself took up a chopper to kill his son, and thus Nåsiàhadeva appeared and killed the heinous father in the presence of the son. Thus no one can kill the devotee of the Lord. Similarly, Arjuna was also saved by the Lord, although all dangerous weapons were employed by his great opponents like Bhéñma. SB 1.15.16 purport

Foolish politicians who hold political administrative posts think that the temporary posts they occupy are the highest material gain of life, and therefore they stick to those posts even up to the last moment of life, without knowing that achievement of liberation as one of the associates of the Lord in His eternal abode is the highest gain of life. The human life is meant for achieving this end. The Lord has assured us in the Bhagavad-gétä many times that going back to Godhead, His eternal abode, is the highest achievement. Prahläda Mahäräja, while praying to Lord Nåsiàha, said, “O my Lord, I am very much afraid of the materialistic way of life, and I am not the least afraid of Your present ghastly ferocious feature as Nåsiàhadeva. This materialistic way of life is something like a grinding stone, and we are being crushed by it. We have fallen into this horrible whirlpool of the tossing waves of life, and thus, my Lord, I pray at Your lotus feet to call me back to Your eternal abode as one of Your servitors. This is the summit liberation of this materialistic way of life. I have very bitter experience of the materialistic way of life. In whichever species of life I have taken birth, compelled by the force of my own activities, I have very painfully experienced two things, namely separation from my beloved and meeting with what is not wanted. And to counteract them, the remedies which I undertook were more dangerous than the disease itself. So I drift from one point to another birth after birth, and I pray to You therefore to give me a shelter at Your lotus feet.” SB 1.19.20 purport

“Whenever and wherever there is a decline in religious practice, O descendant of Bharata, and a predominant rise of irreligion—at that time I descend Myself.” (Bg. 4.7)

Thus it is out of compassion that the Lord appears in His different forms. Lord Çré Kåñëa appeared on this planet out of compassion for fallen souls; Lord Buddha appeared out of compassion for the poor animals who were being killed by the demons; Lord Nåsiàhadeva appeared out of compassion for Prahläda Mahäräja. The conclusion is that the Lord is so compassionate upon the fallen souls within this material world that He comes Himself or sends His devotees and His servants to fulfill His desire to have all the fallen souls come back home, back to Godhead. SB 4.22.42 purport